آزمايش کربن ۱۴ مرگ وي در حدود سه قرن پيش از ميلاد مسيح را تاييد کرد. مرد نگون بخت تولوندي ۴۰ سال سن و ۱۶۱ سانتيمتر قد داشته که براي آن ناحيه بسيار کوتاه بنظر مي‌رسد.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، هنگامي که در دهه پنجاه قرن پيشين گروهي از کارگران دانمارکي از باتلاقي در مجاورت معدن زغال سنگ تولوند پيکر بيجان مردي را بيرون کشيدند نمي‌دانستند که بيش از ۲۳۰۰ سال از مرگ او مي‌گذرد.اين جسد بلافاصله به پزشکي قانوني منتقل شد و گزارش‌هاي منتشره همه را شوکه کرد.
در آغاز مي‌پنداشتند که وي يک اعدامي بوده چرا که طناب و ريسماني بر گردن داشت. اما بعدها بطور صريح مشخص شد که او حلق آويز نشده و بدون شک يک قرباني انساني بوده است. نبود اکسيژن در باتلاق از تجزيه و تخريب بدن او جلوگيري کرده بود. آزمايش کربن ۱۴ مرگ وي در حدود سه قرن پيش از ميلاد مسيح را تاييد کرد. مرد نگون بخت تولوندي ۴۰ سال سن و ۱۶۱ سانتيمتر قد داشته که براي آن ناحيه بسيار کوتاه بنظر مي‌رسد. لباسي از پشم گوسفند بر تن داشته و موهاي سرش کاملا کوتاه و بدنش نيمه برهنه بود.از ته ريش کم پشتي که داشت مشخص شد او در روز مرگ صورت خود را نتراشيده بوده و آخرين غذايش نيز نوعي فرني بود که از شير و دانه‌ها جو و شماري از غلات بود که به آساني بدست نمي‌آيد. بنظر مي‌رسد اين غذا را براي قرباني‌ها تدارک مي‌ديدند. در دستگاه هاضمه وي اثري از گوشت ديده نشده بود و مشخصا تا ۱۲ ساعت پيش از مرگ چيزي نخورده بوده. پس از بيرون آوردن او از باتلاق بدن او تحليل رفت. امروزه سر او را در محفظه‌اي قرار داده‌اند که به ماکتي از بدنش وصل است که در موزه موسگارد به عموم نمايش داده مي‌شود.
او به دوره عصر آهن پيش از رومي ها تعلق دارد که از دوره‌هاي تاريخي شمال اروپا است. در اين دوره تاثيرات فرهنگ سلتي بر اهالي اسکانديناوي قابل ردگيري است و در قرن يکم پيش از ميلاد با تاثيرات گسترده فرهنگ رومي به پايان مي‌رسد. حدود ۱۲ سال پيش از کشف اين جسد در همان باتلاق جسد نيمه متلاشي شده زني موسوم به بانوي الينگ کشف شد. او در شصت متري مرد تولوند آرميده بود. او نيز مانند مرد تولوندي قربانيي بود که پيش از فرستادنش به باتلاق اورا خفه کرده بودند. با اينحال آنقدر جسد متلاشي بود که اگر مدل موهاي وي نبود جنسيتش مشخص نمي‌شد.